Onder de woorden ligt het hart verscholen
Tussen de regels woont de ziel

ZIEL is aards, jawel
niet zweverig of zwaar,
maar beetpakken gaat niet.

ZIEL is waarachtig.
De kern waarnaar ik zoek
in elke ontmoeting met een ander,
mijzelf, een landschap of een schip.

Schrijven is de ziel zoeken.

Verhalen vertellen ’t leven.
Lezen is grasduinen in dat landschap.
Er op jacht gaan, kersen plukken,
rond dobberen en (ver)dwalen.

Ik lees verhalen voor en schrijf.

Ook jouw verhaal, wanneer je zelf
de woorden niet vindt.
Of het verhaal van iemand die er
niet meer is.
Een verhaal als ontdekkingsreis,
als herinnering, als monument.

Voor het verwoorden van jouw verhaal
ontmoet ik je graag.